Ik heb jou ook nodig

Ik dacht dat hij afhankelijk was van mij — van mijn armen, mijn zorg, mijn liefde. Maar al snel besefte ik dat ik hem net zo goed nodig had.

Zijn kleine armpjes om mijn nek, zijn warme lichaampje tegen me aan. Ze lijmen stukjes van mij waarvan ik niet eens wist dat ze gebroken waren. Zijn lach die mijn hart doet smelten, zijn ogen die me aankijken alsof ik zijn hele wereld ben. Hij haalt iets in mij naar boven dat er altijd al was, maar ik nooit echt had gezien.

Zijn kwetsbaarheid leert mij om sterker te zijn. Zijn afhankelijkheid leert mij om beter voor mezelf te zorgen, om mijn grenzen te bewaken, om liefdevoller naar mezelf te kijken. Zijn zoekende blik, de manier waarop hij mijn hand vastpakt — het veranderde iets fundamenteels in mij.

Ik had altijd gedacht dat ik hem zou vormen, maar hij vormt mij net zo goed. Hij spiegelt mij, laat mij mijn eigen kracht zien, geeft me de moed om zachter en tegelijkertijd steviger te zijn.

Moederschap is geen eenrichtingsverkeer. Hij had mij nodig, maar ik had hem net zo hard nodig. Hij bracht mij terug naar mezelf.

Liefs,
Maud

Leave a comment

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Vorige blog

Volgende blog